فصل ششم - کنترلها و آمادهسازی قبل از بتنریزی
قبل از آنکه عملیات بتنریزی انجام شود، باید محل بتنریزی کنترل گردد. مواردی که در زیر شرح داده شده، ضوابط کنترل و آمادهسازی است که قبل از عملیات بتنریزی باید مورد توجه مهندس ناظر قرار بگیرد. به عبارت دیگر، چنانچه مهندس ناظر اشکالی در هر یک از موارد زیر مشاهده کند، باید از ریختن بتن جلوگیری نماید تا نسبت به رفع مشکل مربوط اقدام گردد:
الف - اگر بتنریزی بر روی زمین انجام میشود، سطح زمین باید عاری از هرگونه مواد زاید، تمیز و متراکم باشد. باید بسته به شرایط رطوبت محیط و زمین، از ساعتها قبل بر روی زمین آب پاشی شود تا رطوبت زمین در حالت اشباع با سطح خشک بوده، ولی عاری از آب اضافی باشد.
ب - ابعاد قالبها باید مطابق با نقشههای اجرایی باشد و اندازه داخلی قالبها در حد رواداریهای مجاز باشد.
پ - قالبها باید در محل خود کاملاً محکم نصب شده باشند. بنابراین با اعمال ضربه و نیرو به قالبها هیچگونه لغزشی نباید در قالبها مشاهده گردد. به عبارت دیگر، از مهار بودن قالبها اطمینان حاصل شود.
ت - داخل قالبها باید کاملاً تمیز و عاری از هر گونه مواد زاید باشد. وجود مواد زاید، مانند خرده چوب، آب، برف، یخ، گل و لای و شاخه و برگ درختان سبب کیفیت نامطلوب بتن میگردد. بنابراین قبل از بتنریزی در صورت وجود هر نوع ذرات و مواد زیانآور در قالب، باید به روش دستی و یا با استفاده از هوای فشرده، درون قالبها تمیز گردد. لازم است قالب ستون، دیوار و حتی تیرها دارای دریچه نظافت (تخلیه) باشد تا عمل تمیز کردن قالب به راحتی انجام گردد.
ث - برای آنکه از چسبندگی بتن به قالب جلوگیری گردد و همچنین آب بتن توسط قالب چوبی جذب نگردد، باید سطوح قالب روغنکاری شود. روغن مصرفی باید از نوع مناسب باشد. مقدار روغنکاری باید در حدی باشد که از چکه کردن آن جلوگیری شود و نه آنقدر مقدار روغن کم باشد که تمام سطوح قالب به طور یکنواخت آغشته نشود.
ج - قبل از بتنریزی، وضعیت میلگرد از نظر خوردگی باید بررسی شود. اگر بر سطح میلگرد زنگ کم مشاهده گردد (زنگ با ناخن و یا گونی زبر از بین برود) و آج آن صدمه ندیده باشد، استفاده از آن میلگرد بدون مانع است. حتی این مقدار زنگ باعث افزایش مقاومت پیوستگی میشود. اما اگر مقدار زنگ روی میلگردها زیاد است، باید با ابزار مناسب نسبت به زدودن زنگ اقدام شود. روش مناسب زدودن زنگ، ماسه پاشی است، اما فرچه یا سنباده و یا برس مناسب نیست، زیرا فقط سبب صیقلی شدن زنگ میگردد. مقدار زیاد زنگ نه تنها فرآیند خوردگی را تشدید میکند، بلکه سبب کاهش مقاومت پیوستگی بین میلگرد و بتن میگردد. در صورتی که خوردگی سبب آسیبدیدگی آج میلگرد و یا سبب ایجاد حفره در میلگرد شده باشد، باید از به کار بردن آن میلگرد اجتناب گردد.
چ - ممکن است روی سطح میلگرد، قشری از ملات حاصل از بتنریزی قبلی مشاهده شود. چنانچه فاصله زمانی بتنریزی قبلی و بعدی فقط چند ساعت باشد، نیاز به پاک کردن ملات از سطح میلگردها نیست، در غیراین صورت باید آن قشر ملات پاک شود.
ح - میلگردها باید توسط فاصلهدهندههای پلاستیکی (لقمه) در موقعیت خود تثبیت شده باشند تا هنگام بتنریزی، میلگردها حرکت نکنند. در صورتی که امکان دسترس به فاصلهدهندههای پلاستیکی وجود ندارد میتوان از قطعات پیش ساخته ملات یا بتن با ضخامت مورد نظر، استفاده گردد. موقعیت و فواصل میلگردها باید مطابق با نقشههای اجرایی و در حد رواداریهای مجاز باشد. همچنین، ضخامت پوشش بتنی بر روی میلگردها باید کنترل گردد، زیرا رعایت نکردن ضخامت مورد نظر و یا کم بودن ضخامت پوشش، سبب کاهش دوام سازه میشود.
خ - لقمههای ساخته شده از ملات و یا بتن باید دارای ضوابط زیر باشد:
نسبت آب به سیمان آن مساوی و یا کمتر از بتن اصلی باشد.
حداکثر اندازه سنگدانه کوچکتر یا مساوی یک سوم ضخامت لقمه (پوشش بتنی روی میلگرد) باشد. بتن یا ملات مورد نظر باید همچون بتنهای معمول به خوبی مخلوط، ریخته، متراکم و عملآوری شود، زیرا باید عملکردی مشابه بتن اصلی (بویژه از نظر دوام) داشته باشد.
در صورتی که در لقمهها از مفتولهای فولادی میلگردگذاری استفاده میشود باید ضوابط حداقل پوشش بتنی روی میلگردها رعایت گردد.
د - در صورتی که فاصله زمانی بین بتنریزی جدید و لایه قبلی طولانی باشد، برای اجتناب از بروز درز سرد باید به چند مورد توجه شود. درز سرد به معنی این است که پیوستگی مطلوب بین لایه قبلی بتن و لایه جدید بتن وجود نداشته باشد.
به منظور جلوگیری از بروز درز سرد باید از ضخامت لایههای بتنریزی کاسته شود، از سیمانهای کندگیر و یا مواد دیرگیر کننده استفاده شود. همچنین میتوان با خنک کردن بتن، زمان گیرش را افزایش داد تا احتمال ایجاد درز سرد کم شود. یکی از راههای ایجاد درز سرد بویژه در شالودهها یا دیوارها، کاهش فاصله درزهای اجرایی (ساخت) است. این کاهش باید با تأیید طراح و دستگاه نظارت انجام گیرد که مستلزم رعایت ضوابط مربوط است.
در صورت بروز درز سرد باید سطح لایه قبلی بتن، با ابزار مناسبی زبر گردد. اگر آخرین لایه بتنریزی با توجه و آگاهی توقف بتنریزی در روز انجام میشود، عملیات زبر کردن سطح بسیار آسان خواهد بود، زیرا به راحتی میتوان روی سطح بتن تازه، ایجاد شیار کرد. اما اگر بتن سخت شده باشد، باید زبر کردن سطح بتن توسط ابزاری، مانند تیشه انجام شود. از طرف دیگر باید شرایط رطوبت لایه قبلی در حالت اشباع با سطح خشک باشد. برای رساندن شرایط رطوبت به این حالت، باید بسته به شرایط رطوبت محیط و شرایط رطوبت بتن قدیم، از چند ساعت قبل از بتنریزی، نسبت به آبپاشی بتن قبلی اقدام کرد. اما در زمان بتنریزی لایه جدید، سطح بتن قدیم باید عاری از آب اضافی باشد. همچنین روی سطح بتن قدیم باید کاملاً تمیز و پاک باشد. چنانچه سنگدانههایی سست بر روی سطح بتن قدیم مشاهده میشود باید از بتن قدیم جدا شود.
همچنین توصیه میشود، به منظور ایجاد پیوستگی بیشتر بین بتن قدیم و جدید، اولین پیمانه بتن جدید که روی بتن قدیم قرار می گیرد، حتیالامکان ریزدانهتر، دارای عیار سیمان و اسلامپ بیشتری باشد ولی نباید تغییر زیادی در مشخصات بتن از نظر مقاومت و دوام ایجاد شود.
ذ - در هوای سرد، سطح زمین ویا سطح بتن قدیم و یا قالبی که قرار است روی آن بتنریزی شود، نباید یخ زده باشد. در صورت مشاهده یخ، باید ابتدا نسبت به برطرف کردن یخزدگی با وسایل مناسب اقدام گردد.
ر - تمام وسایل و ابزار بتنریزی، مانند فرغون و ویبره (لرزاننده) به صورت تمیز و آماده به کار در محل مستقر شده باشد.