عایقکاری حرارتی (گرمابندی)
معنی
استفاده از عایقهای حرارتی برای محدود کردن میزان انتقال حرارت در اجزای ساختمانی. سیستم عایقکاری حرارتی باید دو شرط زیر را دارا باشد:
- مقاومت حرارتی کل پوسته خارجی به همراه عایق حرارتی از حد مشخص شدهای بیشتر باشد؛
- ضریب هدایت حرارتی عایق مصرفی از حد مشخص شدهای بیشتر نباشد. در برخی موارد، با انتخاب مناسب مصالح مورد نیاز در پوسته خارجی، میتوان مقاومت حرارتی یادشده در مقررات را بدون استفاده از عایق حرارتی تأمین کرد.
در صورت عایقکاری حرارتی مناسب عناصر ساختمان، تأمین و حفظ آسایش حرارتی در فضاهای کنترل شده به آسانی و با صرفهجویی در مصرف انرژی امکانپذیر میگردد. عایقکاری حرارتی به وسیله یک ماده یا مصالح خاص یا با سیستمی با چندین کارآیی صورت میگیرد. برای مثال، یک دیوار باربر میتواند در عین حال نقش عایق حرارتی را نیز داشته باشد. ولی در بیشتر موارد، لازم است لایهای ویژه، صرفاً به عنوان عایق حرارت، به جدار اضافه شود.
[مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان]