سامانههای مرکب عایق حرارتی بیرونی اتیکس
معنی
سامانههای مرکب عایق حرارتی بیرونی بر دو نوعاند: بر پایه پلی استایرن منبسط و بر پایه پشم معدنی. هر یک از این انواع متشکل از یک لایه عایق، یک لایه اندود زیرکار، یک لایه مش، یک لایه اندود زیرکار و یک لایه اندود نمای نهایی است.
سامانه مرکب عایق حرارتی بیرونی برای سطوح بیرونی دیوارها و یا زیرسقفهای موجود یا جدید به منظور عایقکاری حرارتی به کار برده میشود. این نوع نما معمولاً متشکل از یک لایه عایق حرارتی، مانند تخته پلی استایرن است که سطح آن با ملاتهای پلیمری یا سیمانی مسلح اندود شده است. سامانه اتیکس باعث محافظت ساختمان در برابر هوازدگی و نمای زیبای آن میشود. رنگهای نما و بافت آن قابل تغییر بر حسب سلیقه خریدار است. استفاده از این نماها وزن ساختمان را کم کرده و در نتیجه خسارات ناشی از زلزله نیز کاهش مییابد. با استفاده از این سامانههای نما، میتوان تا بیش از 50 درصد در مصرف انرژی صرفهجویی کرد. همچنین به واسطه محافظت از دیوارهای خارجی ساختمان و جلوگیری از نفوذ نم، عمر مفید ساختمانها نیز افزایش مییابد.
سیستمها به گونهای طراحی شدهاند که به دیواری که در آن استفاده میشود، عایقکاری حرارتی رضایتبخشی بدهد. آنها باید مقاومت حرارتی حداقل یک m2.K/W را فراهم سازند. در مصارف خاص، ضخامتهای کمتر عایق را میتوان استفاده کرد به شرط آن که مشخص شود که مشکل خاصی پیش نمیآید.
این سیستم را میتوان بر روی دیوارهای قائم جدید یا موجود (بهسازی) استفاده کرد. آنها را همچنین میتوان بر روی سطوح افقی یا شیبدار در جایی که در معرض بارندگی قرار ندارد، استفاده کرد. این سیستمها عناصر ساختمانی غیرباربر هستند. آنها مستقیماً در پایداری دیواری که بر روی آن نصب میشوند، مشارکت نمیکنند. دوام این سیستمها را میتوان با اعمال محافظ اضافی در برابر اثرات هوازدگی افزایش داد. این سیستمها برای اطمینان از هوابند بودن سازه ساختمان مورد نظر نیستند.
سامانههای مرکب عایق حرارتی بیرونی دارای مزایای زیر هستند:
- انتقال نقطه انجماد از بنایی به لایه عایق حرارتی و در نتیجه جلوگیری از آسیب بنایی به دلیل اثر یخبندان
- افزایش عمر مفید ساختمان
- افزایش سرعت ساخت
- کاهش وزن ساختمان به دلیل سبکی این سامانه
- صرفهجویی زیاد در مصرف انرژی هنگام بهرهبرداری از ساختمان
- آسایش حرارتی و محافظت بهتر در برابر دماهای زیاد تابستانی
- زیبایی
- امکان عایقکاری حرارتی ساختمانهای موجود و بهسازی نمای این ساختمانها چه از نظر بهبود ظاهری و چه افزودن لایه عایق حرارتی به منظور صرفهجویی در مصرف انرژی
این سامانه باید از مقاومت مکانیکی و پایداری لازم برخوردار باشد. سامانه اتیکس باید در برابر تنش ترکیبی ایجاد شده به وسیلهی جرم، مکش هوا، دما، رطوبت و جمع شدگی و همچنین بارهای تحت کاربرد معمول و غیره پایدار باشد. هم چنین باید به گونهای طراحی و به کار برده شود که الزامات مقاومتهای مکانیکی و پایداری را براورده سازد. مقاومت کششی شبکههای الیاف شیشه باید مطابق استاندارد مربوط تعیین و الزامات مربوط باید براورده شود. مقاومت بیرون کشیدن مربوط به سامانه اتیکس متصل به وسیله اتصالات مکانیکی باید مطابق استاندارد مربوط، بدون استفاده از چسب، بین عایق و پشت کار تعیین شود. آزمایشهای خواص مکانیکی عبارتند از: 1- مقاومت اتصال کششی 2- مقاومت بیرون کشیدگی 3- مقاومت در برابر ضربه 4- مقاومت در برابر فرورفتگی.
[مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان]